MEMENTO MORI
W czasie jesiennej aury jest nam trochę smutno i myślimy o przemijaniu. A dlaczego? Przecież życie nie kończy się na ziemi. Czeka nas cała wieczność...
- A czy święty Piotr nie nudzi się w niebie?
- Nie! Nudny jest tylko ziemski święty spokój.
- Czy aby być świętym, to trzeba umrzeć w męczarniach?
- Nie, trzeba zacząć od słowa przebaczam. 
Takie pytania zadawał siedmioletni chłopiec świętemu Piotrowi w przeddzień Wszystkich Świętych. Zadawał też pytania publiczności dotyczące postaci świętych. Tak właśnie przebiegała uroczysta akademia z okazji Święta Zmarłych, po której w zadumie i refleksji wyruszyliśmy uroczystym pochodem na cmentarz Nieznanych Żołnierzy z okresu I wojny światowej do Kurpiewskich Mierzejewa. Tam, jak co roku, złożyliśmy przygotowane wieńce i wiązanki oraz zapaliliśmy przyniesione znicze. Wspólnie pomodliliśmy się za poległych żołnierzy.
W jesiennej aurze, trochę smutni wróciliśmy do szkoły pamiętając o przemijaniu i o tych, co przeminęli…